Alergie, które mają charakter nietolerancji pokarmowych, stanowią olbrzymi problem wielu osób. Jedna szklanka kawy z mlekiem czy mały jogurt może stać się przyczyną żołądkowych rewolucji i bólu brzucha.
Jak się objawia nietolerancja laktozy?
Jedną z wielu alergii na składniki odżywcze jest nietolerancja laktozy. Czym ona jest? To cukier mleczny, który składa się z glukozy i galaktozy. Oznacza to, że nie można spożywać produktów zawierających w składzie mleko. Dzieje się tak z powodu za małej aktywności w organizmie enzymu trawiennego laktazy. Tymczasem jego zadanie polega na rozkładzie laktozy, która musi zostać wchłonięta. Jeśli tak się nie stanie, fermentuje bakteryjnie, na skutek czego dochodzi do problemów z układem gastrycznym. Przelewanie się w jelitach, biegunki, ból brzucha i wzdęcia, to tylko kilak z wielu przykrych dolegliwości.
Skąd się bierze alergia na laktozę?
Problem nietolerancji laktozy może mieć różne podłoże. W części przypadków odpowiada za tę dysfunkcję pierwotna hipolaktazja. Wraz z wiekiem zmniejsza się ilość laktazy w organizmie, co szczególnie obserwuje się u młodzieży w czasie dojrzewania oraz u dorosłych. Oprócz tego można spotkać się z nietolerancją wtórną, przejściową i trwałą. Na zbyt małą aktywność laktazy wpływa wiele chorób, wśród których są m.in. celiaklia, zespół Leśniowskiego-Crohna, pasożyty w przewodzie pokarmowym, infekcje żołądka czy mukowiscydoza. Rzadko alergia na laktozę pojawia się już u noworodków. Schorzenie to nazywa się alaktazją i jest uwarunkowane genetycznie.
Mam nietolerancję laktozy, czy też nie?
Jest kilka badań, które pomagają w zdiagnozowaniu tej nietolerancji pokarmowej. Wśród nich znajduje się np. badanie moczu, pH stolca, testy genetyczne, test zmian poziomu glukozy we krwi, próba eliminacyjna, badanie oddechowe i endoskopowe. Najlepiej zacząć samodzielnie od odstawienia laktozy na dwa tygodnie. Obserwacja siebie pozwoli na ocenienie, czy rzeczywiście alergia na laktozę związana jest z dietą. Jeśli okaże się, że alergia pokarmowa zostanie potwierdzona, wtedy konieczna jest konsultacje z dietetykiem. Lekarz powinien ustalić odpowiednią dietę, w której uwzględni składniki zastępcze za cenne dla organizmu białko.
